گله

کنار هر قطره ی اشکم ، 1000 خاطره دفنه

این قدر خاطره داریم ، که گویی قدر یک قرن

گلوم می سوزه از عشقت ، عشقی که مثل زهره

ولی بی عشق تو  هر دم ، خنده با لبهای من قهره

---

درسته با منی اما ، به این بودن نیازارم

تو که حتی با چشماتم نمی گی ، آه ... دوست دارم

اگر گفتی دوست دارم ، فقط بازی لبهات بود

وگر نه رنگ خودخواهی نشسته تو چشمات

---

من از شهر خدا ستاره چیدم برای تو

تو ستارمو سوزونده ، آخرش گفتی برو

آی دلت بسوزه بی رحم ، تو اسیره دلتی

کاش می دونستی عزیزم ، اون ستاره خودتی

تو سوزوندی خودتو ، با خودت منم سوزوندی

کاشکی دل نداشتی و جاش ، توی قلب من می موندی

---

هر چی عشق توی دنیا ، من می خواستم مال ما شه

اما تو هیچ وقت نذاشتی ، بینمو غصه نباشه

فکر می کردم با یه بوسه ، با تو هم خونه می مونم

نمی دونستم نمیشه ، آخه بی تو نمی تونم

گله می کنم من از تو ، از تو که این قدر بی رحمی

1000 بار مردم از عشقت ، تو که هیچ وقت نمی فهمی

---

شب و روز به پات من سوختم و ساختم ، اخرش چی شد من هستیمو باختم

چون تو زندگیم شده بود غفلت کارم ، آره نفرت دارم  از شانس بد و نکبت بار

ولی هر چند بازم حتمآ با هم می مونیم و محاله از دست بر دارم

---

حالا از تو دورممممم ، هنوزم صبورمممممم

به هیچ کس نمی گمممممم ، شکستی غرورممممم