فردوسی در
شاهنامه ریشه ی اختراع شطرنج را سوگواری شهبانویی بیان میکند که یکی از
پسرانش در جنگ با پسر دیگرش کشته شده است و مهره های شطرنج در دو سو تعبیری
از لشکرهای این دو فرزند است...
این
عکس یکی از کهن ترین مجموعه های شطرنج را نشان میدهد که در نیشابور کشف
شده و متعلق به سده ی دوازدهم میلادی یعنی حدود نهصد سال پیش است. این
مجموعه اکنون در موزه ی متروپولیتن نیویورک قرار دارد.
بر
اساس منابع ادبی و نیز آثار باستانی یافته شده ریشه ی شطرنج به سرزمین هند
بازمیگردد. از سال 600 پس از میلاد رد پای شطرنج در ایران دیده میشود.
فردوسی در شاهنامه ریشه ی اختراع شطرنج را سوگواری شهبانویی بیان میکند که
یکی از پسرانش در جنگ با پسر دیگرش کشته شده است و مهره های شطرنج در دو
سو تعبیری از لشکرهای این دو فرزند است.
فردوسی
همچنین نحوه ی معرفی بازی شطرنج به ایران را به این گونه شرح میدهد که
فرمانروای هند این بازی را، به عنوان یک چالش و مبارزه طلبی، همراه با
نماینده ی خود به دربار ایران میفرستد و میزان مالیات خود به ایران را
مشروط بر کشف راز و نحوه ی این بازی در دربار ایران می کند. این داستان را
در شاهنامه می توانید در اینجا بخوانید.
عکس بالا یکی از کهن ترین و در
عین حال کامل ترین مجموعه های شطرنج به جای مانده از دوران کهن است. مهره
های به جا مانده از این مجموعه شامل هفده مهره ی فیروزه ای و پانزده مهره ی
بنفش رنگ است. مهره ی شاه به صورت تخت شاهی بزرگی در میانه ی میدان نشان
داد.