موقعیت و ویژگی های استان گلستان

استان گلستان با مساحتی بالغ بر 22هزار کیلومتر مربع در جنوب شرقی دریای خزر واقع شده است که از شمال به جمهوری ترکمنستان، از جنوب به استان سمنان، از شرق به استان خراسان و از غرب به استان مازندران محدود است.
جمعیت استان بر اساس سرشماری سال 1381 حدود 000/600/1 نفر بوده که 7/58 درصد آن در مناطق روستایی و 3/41 درصد در مناطق شهری ساکن هستند. جمعیت مذکور در 11 شهرستان، 18 شهر، 16 بخش 45 دهستان قرار دارند. جغرافیای طبیعی استان به نحوی است که به سه بخش کوهستانی، دامنه ای و جلگه ای تقسیم شده و از نظر آب و هوایی دارای اقلیم مدیترانه ای و بیابانی است. قره سو، اترک وگرگانرود از رودهای پر آب استان محسوب می شوند و پیرگرد کوه بلندترین کوه استان بوده و کوه های گلدین، شاهکوه، زریوان و خواجه قنبر از دیگر کوه های مهم استان به شمار می روند.
در کنار کشاورزی که محور اصلی فعالیت های اقتصادی مردم این استان است، دامداری، شیلات و صنایع تبدیلی نیز از رونق خاصی برخودار است. از محصولات عمده کشاورزی منطقه می توان از گندم، پنبه، دانه های روغنی، غلات، توتون، برنج و . . . را نام برد.

استان گلستان به علت دارا بودن شرایط مساعد اقلیمی و زیست محیطی, از دوران پیش از تاریخ, دوران تاریخی و دوران اسلامی به عنوان یکی از استقرارگاه های بشری مورد توجه بوده و نتایج حاصل از کاوش های علمی باستان شناسی در مکان های باستانی حاکی از این مطلب است.